Za nami kolejna część cyklu o duchowości franciszkańskiej, którą tym razem poprowadził o. dr Ernest Siekierka OFM.
Ze względu na zbliżającą się niedzielę palmową, nieprzypadkowym tematem wtorkowego spotkania DA była postać św. Klary z Asyżu. Niedziela palmowa była bardzo szczególnym dniem w życiorysie tej niezwykłej postaci. To właśnie tego dnia, w asyskiej katedrze pod wezwaniem św. Rufina, niepewna swojego powołania Klara otrzymała z rąk biskupa Asyżu palmę, co odczytała jako zaproszenie do życia zakonnego. Również w niedzielę palmową, św. Klara uciekła do Porcjunkuli, gdzie w towarzystwie Braci Mniejszych i św. Franciszka została poślubiona Bogu.
Po przybliżeniu najważniejszych faktów z życia św. Klary, prelegent zapoznał zebranych z najpopularniejszymi przedstawieniami świętej w ikonografii. Najwcześniejsze przedstawienia, wykonywane w stylu bizantyjskim, ukazują św. Klarę z krzyżem i księgą, reprezentującą regułę założonego przez nią zakonu, będącą pierwszą i jedyną regułą zakonną stworzoną w całości przez kobietę. W późniejszej ikonografii najczęściej bywa przedstawiana z monstrancją a także w towarzystwie św. Franciszka i swoich sióstr.
W następnej części spotkania o. Ernest pochylił się nad rolą kobiety w Kościele. Rola ta została określona słowem “komplementarność”, które trafnie oddaje istotę powołania zarówno kobiety jak i mężczyzny, których zadaniem jest wzajemne dopełnianie się i wspólne dążenie do Boga, w pełni realizując swoje człowieczeństwo. Prelegent przytoczył przykłady świętych małżeństw, później podając również inne możliwości realizacji tego powołania, czego świadectwo dają m.in. św. Klara i św. Franciszek, którzy wzajemnie dopełniali się w dziele odbudowy Kościoła.
Na koniec poruszona została kwestia zasług świętej Klary dla Kościoła, zebrani zostali zapoznani z argumentami potwierdzającymi możliwość włączenia św. Klary do grona Doktorów Kościoła, wśród których znajduje się 30 mężczyzn i tylko 4 kobiety.