Bohaterami listopadowego spotkania o franciszkanizmie byli św. Franciszek, św. Klara i św. Agnieszka.
Spotkanie o św. Franciszku
Rozmawialiśmy o czasach dzieciństwa i wczesnej młodości Biedaczyny z Asyżu. Dowiedzieliśmy się, z jakiej rodziny pochodził, co robił w wolnym czasie, jakie były jego cechy charakteru i czego oczekiwali od niego rodzice oraz że nazywał się Giovanni Bernardone. Staraliśmy się zrozumieć młodego, wówczas wcale jeszcze nie świętego, Franciszka. Biedaczyna w młodości wiódł prym wśród rówieśników, był rozpoznawany przez wszystkich, nie stronił od hucznych zabaw i bogatych strojów. Ważne jest, że mimo wszystkich swoich buntów i ekstrawagancji, od początku ważny był dla niego drugi człowiek – Franciszek powstrzymywał ewentualne bójki wśród znajomych, a żebracy zawsze mogli liczyć na jego pomoc materialną.
Spotkanie o świętych franciszkańskich
Zapoznaliśmy się bliżej z postacią św. Klary i mniej znanej św. Agnieszki, które były rodzonymi siostrami.
Klara Offreduccio (ur. 1194, zm. 1253) współzałożycielka zakonu klarysek, zafascynowana postawą św. Franciszka, wbrew woli rodziców uciekła z domu i złożyła śluby zakonne. Jest patronką telewizji, ze względu na legendę, która głosi, że gdy schorowana Klara nie mogła uczestniczyć w pasterce, na ścianie swojej celi ujrzała mszę odbywającą się w pobliskim kościele. Mieszkała w klasztorze San Damiano i tam umarła, została kanonizowana dwa lata po śmierci.
Piętnastoletnia Katarzyna uciekła do klasztoru w dwa tygodnie po swojej starszej siostrze i przyjęła zakonne imię Agnieszka. Założyła wiele klasztorów klarysek we Włoszech, m.in. w Monticelli niedaleko Florencji. Zmarła w San Damiano trzy miesiące po św. Klarze.
