Wokół listów deuteropawłowych – spotkanie z o. Jakubem Waszkowiakiem

Podczas poprzedniego spotkania biblijnego zapoznaliśmy się ze specyfiką listów protopawłowych, natomiast w tym tygodniu zgłębialiśmy listy deuteropawłowe. Swoją szeroką wiedzą na ten temat podzielił się z nami o. Jakub Waszkowiak. Listami deuteropawłowymi (2 Tes, Tt, 1-2 Tm, Kol, Ef) określa się te pisma, które najprawdopodobniej nie wyszły spod pióra samego św. Pawła. Niemniej zawarte w nich treści w pełni zgadzają się z nauczaniem świętego.
Adresatem dwóch z nich jest Tymoteusz, biskup Efezu. Towarzyszył on św. Pawłowi podczas jego drugiej podróży misyjnej, w Macedonii, Atenach i Koryncie. Był jego bliskim współpracownikiem, prawdopodobnie współredagował niektóre z pism św. Pawła. Jak podają apokryfy, zginął śmiercią męczeńską.
W Pierwszym Liście do Tymoteusza oprócz nauki o zbawieniu znajdujemy szczegółowe warunki, jakie powinien spełniać kandydat na biskupa i diakona oraz uwagi o dyscyplinie kościelnej. Jest to swego rodzaju instrukcja, jak powinien postępować pasterz w swojej wspólnocie. Podobne treści zawiera krótki (46 wersetów) List do Tytusa – biskupa Krety. Drugi List do Tymoteusza, jeśli rzeczywiście został przez św. Pawła napisany, jest jego ostatnim i powstał w więzieniu w Rzymie. Autor wzywa w nim Tymoteusza, aby nigdy nie ustawał w głoszeniu Ewangelii i unikał skażenia błędnymi naukami.
Jeśli chodzi o List do Hebrajczyków, to święty Paweł na pewno nie jest jego autorem. Argumentem na poparcie tej tezy jest fakt, że Chrystusa nazywa się tutaj Arcykapłanem, jest to określenie niespotykane w pozostałych listach pawłowych. Prawdopodobnie napisał go Apollos, uczeń Jana Chrzciciela (ten sam Apollos, o którym wspomina 1Kor 1,10-13). List do Hebrajczyków wyróżnia się świetnym stylem i przemyślaną konstrukcją.
Bardzo dziękujemy o. Jakubowi za to, że przez cały rok akademicki dzielił się z nami swoją pasją do Pisma Świętego, i że pomógł nam lepiej poznać świętego Pawła z Tarsu.