Spotkania w tym roku akademickim rozpoczęliśmy od… początków Biblii. Przedstawił nam je ojciec Jakub Waszkowiak OFM. Ojciec zwrócił naszą uwagę na to, że by móc dobrze czytać (czy raczej nauczyć się czytać) Biblię, warto znać jej podstawy – kulturę, w której powstała, historię, a nawet archeologię.
To było tylko spotkanie wprowadzające, a i tak dowiedzieliśmy się wielu rzeczy. Na przykład tego, że największe odkrycia archeologiczne dotyczące Biblii miały miejsce w ciągu ostatnich 50 lat! W 1968 roku odkryto Kafarnaum, w 2004 roku sadzawkę Siloe, a w 2007 grób Heroda Wielkiego. To tylko niektóre z odkryć (Ziemia Święta nie bez powodu jest nazywana piątą Ewangelią). Przypomnieliśmy sobie również w jakich okolicznościach powstało Pismo Święte, kiedy zaczęto je spisywać i jak ważne dla Izraelitów było doświadczenie niewoli babilońskiej, wspomnieliśmy o tym, jak naród wybrany był kształtowany, edukowany przez Boga na przestrzeni wieków. Przy tej okazji Ojciec wytłumaczył nam, że Jezus w Ewangeliach, na przykład gdy jest pytany o zmartwychwstanie, odpowiada powołując się na Torę, bo ta była uznawana przez wszystkich, a nie na inne księgi (odrzucane przez niektóre stronnictwa), choć w nich jest dosłownie mowa o powstaniu z martwych. Ojciec Jakub poruszył też temat języka hebrajskiego i obecnych w nim licznych swoistych „gier słownych”, których nie jesteśmy w stanie przetłumaczyć na język polski.
Po takim wprowadzeniu (obszernym, a i tak za krótkim), ojciec zaczął nam opowiadać o początku Księgi Rodzaju – jej pierwsze 11 rozdziałów zalicza się do tzw. prehistorii biblijnej. Zdążyliśmy powiedzieć o opisie stworzenia świata – tekst ten to swoiste „zapożyczenie” kosmogonii innych ludów i „dopasowanie” ich teologicznie. Dlatego na przykład autor tekstu nie używa słów „słońce” i „księżyc”, tylko zastępuje je „większym” i „mniejszym światłem”, bo w innych religiach słońce i księżyc były bóstwami.
Spotkanie na temat Biblii mogłoby nie mieć końca. Dlatego z niecierpliwością czekamy, aż o. Jakby zawita do nas ponownie 🙂