W miniony wtorek po raz kolejny spotkaliśmy się w małych grupach, by wspólnie poznać kolejne fakty i anegdoty z młodości św. Franciszka i spróbowaliśmy porównać je z własnym życiem.
Dzieliliśmy się swoimi przemyśleniami i własnym doświadczeniem w kwestii wiary i nawrócenia. Czy nawrócenie zawsze musi robić takie „bum!”, spadać jak grom z jasnego nieba i zmieniać życie ludzkie o 180 stopni? Czy dotyczy ono tylko osób żyjących grzesznie lub po prostu dobrze, ale jednak bez Boga? Czy osoba dorastająca w wierzącej rodzinie i/lub od lat należąca do wspólnot potrzebuje nawrócenia? Dlaczego Bóg jednym zsyła „bum!”, a inni nie mają poczucia jakiegoś radykalnego nawrócenia? Spojrzeliśmy na św. Franciszka jako na typowego nawróconego… „typowego”, kimże jest „typowy nawrócony”? Ludziom często wydaje się, że nawrócenie to „pyk!” i nagle zaczyna się wierzyć. Przykład św. Franciszka pokazał nam, że nawrócenie to droga, długotrwały proces, nawet jeśli doświadczymy życiowego „bum!”. Dowiedzieliśmy się, że Bóg przemawiał do Biedaczyny przez sny i to sprawiło, że dwudziestokilkuletni chłopak radykalnie zmienił… zaczął zmieniać swoje życie, ale była to droga. Niejednokrotnie targały nim wątpliwości, zastanawiał się, czy aby na pewno tego Bóg od niego chce, czy to ta droga. W dyskusjach doszliśmy do wniosków, że sam zachwyt Bogiem, może być chwilowy i jakkolwiek niektórym Bóg daje łaskę gwałtownego nawrócenia, to jest to łaska, której nie można zaprzepaścić. To od człowieka zależy, czy to „bum!” będzie trwało, czy się w nas wypali. Od św. Franciszka możemy uczyć się pokory w przyjmowaniu Bożego planu – Biedaczyna bardzo długo i gorliwie modlił się, nim poznał, co naprawdę ma czynić, prawdziwa przemiana serca wymagała od niego zaufania, wielu godzin spędzonych na modlitwie i wreszcie przełamania największego lęku. Ten, który unikał trędowatych, dzięki łasce Boga – pokochał ich. Czy potrafimy się przełamać dla Boga? Podczas rozmów zauważyliśmy, że nawrócenia potrzebuje każdy i zawsze. Nasze życie to nieustanne nawracanie się i nauka, by zaufać Bogu.