Msza Święta – rytuał czy tętniące serce? (vol.2)

Po raz drugi w tym roku akademickim przyjechał do nas liturgista o. Kamil Paczkowski OFM i mogliśmy dalej zgłębiać znaczenie poszczególnych części Mszy Świętej.
Do obrzędów wstępnych należą procesja na wejście, pozdrowienie ołtarza, a w następnej kolejności znak krzyża. Gest ów ma charakter anamnestyczny, tzn. przypominający nam prawdę o tym, że Bóg jest Jeden w Trzech Osobach oraz że jesteśmy ochrzczeni i zbawieni przez krzyż. Po przeżegnaniu się celebrans pozdrawia lud i następuje krótkie wprowadzenie do liturgii dnia. Akt pokuty poprzedza chwila ciszy, która jest momentem wzbudzenia żalu (ale rachunku sumienia wtedy nie robimy!). Potem śpiewa się „Panie, zmiłuj się nad nami” – z greckiego „Kyrie Elejson”, po którym następuje hymn anielski „Chwała na wysokości Bogu”. Są to słowa śpiewane przez aniołów w grocie betlejemskiej. W początkach chrześcijaństwa odmawiany był wyłącznie przez papieża w Boże Narodzenie. Obrzędy wstępne kończy kolekta – modlitwa, w której celebrans łączy wszystkie indywidualne intencje wiernych.
Kolejną częścią Mszy Świętej jest Liturgia Słowa. Wywodzi się z modlitw synagogalnych, polegających na czytaniu i komentowaniu Słowa Bożego oraz śpiewie psalmów. Podobny, choć nieco poszerzony, układ znajdujemy także i dziś: pierwsze czytanie, psalm responsoryjny (stanowi on odpowiedź na usłyszane Słowo), drugie czytanie, śpiew „Alleluja”, Ewangelia, homilia, wyznanie wiary oraz modlitwa wiernych.
Zapraszamy na kolejne spotkania z o. Kamilem – wiele jeszcze przed nami!